Κλέαρχος

Όνομα ιστορικών προσώπων της αρχαιότητας. 1. Σπαρτιάτης στρατηγός (450; – 401 π.Χ.). Διετέλεσε πολλές φορές ναύαρχος των Λακεδαιμονίων κατά την τελευταία περίοδο του Πελοποννησιακού πολέμου. Το 403 διορίστηκε αρμοστής της πόλης του Βυζαντίου. Η συμπεριφορά του όμως προς τους κατοίκους υπήρξε τόσο σκληρή και αυθαίρετη ώστε οι Σπαρτιάτες αναγκάστηκαν να τον ανακαλέσουν. Ο Κ. πήγε τότε στη Σηλυβρία και από εκεί στον Κύρο (402), ο οποίος τον διόρισε αρχηγό ενός μισθοφορικού σώματος στη Θράκη. Το 401 έγινε αρχηγός όλων των Πελοποννησίων μισθοφόρων του Κύρου στον πόλεμο κατά του Αρταξέρξη. Στη μάχη στα Κούναξα αναδείχθηκε νικητής, ηγούμενος του δεξιού κέρατος της παράταξης. Μετά τον θάνατο του Κύρου ανέλαβε να οδηγήσει τους Έλληνες στην Ελλάδα, αλλά θανατώθηκε με δόλο από τον Τισσαφέρνη μαζί με τους άλλους στρατηγούς των Μυρίων. 2. Τύραννος της Ηράκλειας στη Θράκη (; – 353 π.Χ.). Κυβέρνησε με μεγάλη σκληρότητα και δολοφονήθηκε έπειτα από δώδεκα χρόνια εξουσίας. Σύμφωνα με την παράδοση, είχε μαθητεύσει κοντά στον Πλάτωνα και στον Ισοκράτη. 3. Περιπατητικός φιλόσοφος (4ος-3ος αι. π.Χ.). Καταγόταν από τους Σόλους της Κύπρου και ήταν μαθητής του Αριστοτέλη. Στο κυριότερο έργο του, ΒίοιΠερί Βίων, και σε άλλα μικρότερα εξετάζει, μάλλον επιφανειακά, τα ήθη και τους χαρακτήρες των λαών και των ατόμων. Έγραψε επίσης Περί παιδείας, Περί φιλίας, ένα σύγγραμμα με τίτλο Πλάτωνος Εγκώμιον, επιστημονικά δοκίμια (Περί νάρκης, Περί σκελετών, Περί πανικού κ.ά.) και ερωτικές διηγήσεις.